ضرب المثل " عدو شود سبب خیر" را همه شنیدهایم. گرانی کاغذ و افزایش بهای تمام شده تولید کتاب و از سوی دیگر کاهش کتابخوانی در کشور سبب شدهاست که گروهی از ناشران و به عبارتی بخشی از عنوانهای کتاب با شمارگان اندک و به صورت دیجیتالی منتشر شود. این روش اگر چه شاید در بهای تمام شده تولید کتاب عمدتا اثر چشمگیری نداشته باشد اما سرمایه در گردش کمتری را مصرف میکند. اما می خواهم این موضوع را به مشکل محیط زیست ربط دهم، که با این روش چاپ ( دیجیتالی) در شمارگان کم اما هدفمند، در واقع ناشران خدمتی به محیط زیست خود می نمایند. زیرا در گذشته که بهای تمام شدهی تولید کتاب خیلی کمتر از دوران کنونی برای ناشران تمام میشد، بسیاری از عنوان های کتاب در شمارگان زیاد منتشر و ناشر نیز از انبار ماندن و سرانجام خمیر شدن کتاب "خیلی" هم نگران نبود. اما مشکلات یادشده سبب گردیده ناشران برای حفظ و بقای خود و گروهی نیز برای کسب سود مناسبتر از روش های چاپ در شمارگان کم استقبال کنند؛ اگر چه برخی (شما بخوانید بسیاری) از ناشران با انجام چاپ دیجیتالی، که تنها برای چاپ شمارگان اندک شاید به صرفه باشد، در داخل شناسنامهی کتاب، شمارگان هزار و دوهزار و حتی بیشتر میزنند، که افراد متخصص می دانند این نوشتهای نادرست است! در هر صورت باید بگویم ما تنها در فشار میتوانیم ارزش محیط زیست خود را- نه اینکه درک کنیم- به جبر رعایت نماییم. بحرانهای زیست محیطی مانند بحران آب که هر روز بیش از دیروز کشورمان را تهدید می کند، ما را به این اهمیت وانداشته که بپذیریم آب مهم تر از کتاب است!!؟ اکنون 36 درصد جمعیت جهان در سرزمینهای پرتنش آبی زندگی میکنند و 20درصد از تولید ناخالص داخلی جهان در خطر قرار گرفتهاند. موسسه پژوهشهای بینالمللی سیاستهای غذایی(IFPIR) گفته است تا سال 2050 بیش از نیمی از مردم جهان و غلات در نتیجه تنش آبی در خطر قرار خواهند گرفت!
در ایران وضع بدتر از این است. روزنامه واشنگتنپست در تیرماه ۱۳۹۳، اعلام داشت ایران در بین ۲۴ کشوری قرار دارد که وضعیت آب در آنها خطرناک است. . عیسی کلانتری، وزیر کشاورزی دهه 70 در گزارشی بحران آب در ایران را تهدیدآمیزتر از خطر اسرائیل خواند و گفت: در استاندارد جهانی هر کشوری که ۲۰درصد از آبهای تجدیدپذیرش را هر سال بهرهبرداری کند هیچ خطری از نظر منابع آب متوجهاش نیست. اگر ۲۰ تا ۴۰درصد بهرهبرداری شود به شرطی که برنامهریزی باشد در خطر هستند اما به شرط مدیریت میتوانند در درازمدت منابع آب را تأمین کنند. اما اگر بیش از ۴۰درصد بهرهبرداری کنند وارد بحران شدهاند. دو کشور در دنیا بیش از ۴۰درصد بهرهبرداری میکنند، اولی مصر است با ۴۶درصد و ایران با ۸۵درصد. این یعنی به زودی همه جای ایران مثل گاوخونی خشک خواهد شد. حتی امروز هم دیر شده است. وی اظهار داشته اگر تا چندسال آینده این معضل رفع نشود 70درصد جمعیت کشور مجبور به ترک ایران میشوند.
با این وضع چرا دولت و مردم ما به آب احترام نمیگذارند! آب را با بهای ارزانتر از بهای تمام شده میفروشند. در سال 94 آب مصرفی برای کشت هندوانه 208 میلیارد لیتر و فروش صادراتی همان محصول به بهای هر کیلو 2/0 دلار( 20 سنت) صورت گرفت! مصرف خانگی هم در این مدت از 100 لیتر به 250 لیتر افزایش یافت. "به آب احترام بگذاریم تا بتوانیم در ایران زندگی کنیم!"
دارنده عنوان "شایسته تقدیر" سال 1394
برنده جایزه و برگزیده کتاب سال 1390
گواهی نامه ایزو
یادمان دکتر محمود بهزاد